Einde...
Blijf op de hoogte en volg Rob
24 September 2016 | Canada, Poise Island
De laatste volle dag was vrijdag. Rustig aan opgestaan en we kregen gekookte eieren, bacon en toast.
Na wat heen en weer gebel (we blijven diplomatiek) konden we naar het ziekenhuis voor een fit to fly verklaring voor Lex, een anti-trombose injectie en een cd met de röntgenfoto's.
Geloof me. Als er een land is waar ze serieus goed letten op het belang van de inkomsten van artsen dan is het Canada. De patiënt hoeft alleen nog in leven gehouden te worden. Vijf uur hebben we gehangen, gestaan, gezeten om het gevraagde voor elkaar te krijgen. In Nederland wordt je ongeduldig als dit langer dan een half uur duurt. Een ergernismomentje dus.
Gelukkig werd dit ruimschoots goedgemaakt door de kookkunsten van onze gastvrouw. Het bleek dat de manden met garnalen, prawns, die donderdag door Rick en Roxanne omhooggehaald waren, onderdeel van onze buit vormden. Een enorme hoeveelheid die als voorgerecht genuttigd mocht worden.
Daarna nog de heerlijke kabeljauw; uitstekend klaargemaakt door onze gastvrouw en haar moeder.
Het was een heel gezellige avond waarop we lekker konden kletsen over van alles.
Vandaag helaas weinig buitenactiviteiten dus...
Morgenochtend weer vroeg op naar de ferry en naar het vliegveld. Op dit moment lijken alle lichten op groen te staan om via het oorspronkelijke schema te reizen. Lex zal weliswaar wat extra aandacht krijgen... Maar dat is maar voor 9 uur of zo. Daarna zal hij toch echt weer met zijn krukken vooruit moeten tot hij naar verwachting dinsdag geopereerd zal worden. In Nederland.
Ik hoop de komende dagen een moment te vinden foto's toe te voegen en dat jullie het leuk vonden wat mee te krijgen van twee broers in Canada. Ondanks de minder leuke dingen mag ik best zeggen dat dit een onvergetelijke reis was die vooral op Lex best een positieve indruk heeft achtergelaten. Genoeg om nog eens terug te keren.
Na wat heen en weer gebel (we blijven diplomatiek) konden we naar het ziekenhuis voor een fit to fly verklaring voor Lex, een anti-trombose injectie en een cd met de röntgenfoto's.
Geloof me. Als er een land is waar ze serieus goed letten op het belang van de inkomsten van artsen dan is het Canada. De patiënt hoeft alleen nog in leven gehouden te worden. Vijf uur hebben we gehangen, gestaan, gezeten om het gevraagde voor elkaar te krijgen. In Nederland wordt je ongeduldig als dit langer dan een half uur duurt. Een ergernismomentje dus.
Gelukkig werd dit ruimschoots goedgemaakt door de kookkunsten van onze gastvrouw. Het bleek dat de manden met garnalen, prawns, die donderdag door Rick en Roxanne omhooggehaald waren, onderdeel van onze buit vormden. Een enorme hoeveelheid die als voorgerecht genuttigd mocht worden.
Daarna nog de heerlijke kabeljauw; uitstekend klaargemaakt door onze gastvrouw en haar moeder.
Het was een heel gezellige avond waarop we lekker konden kletsen over van alles.
Vandaag helaas weinig buitenactiviteiten dus...
Morgenochtend weer vroeg op naar de ferry en naar het vliegveld. Op dit moment lijken alle lichten op groen te staan om via het oorspronkelijke schema te reizen. Lex zal weliswaar wat extra aandacht krijgen... Maar dat is maar voor 9 uur of zo. Daarna zal hij toch echt weer met zijn krukken vooruit moeten tot hij naar verwachting dinsdag geopereerd zal worden. In Nederland.
Ik hoop de komende dagen een moment te vinden foto's toe te voegen en dat jullie het leuk vonden wat mee te krijgen van twee broers in Canada. Ondanks de minder leuke dingen mag ik best zeggen dat dit een onvergetelijke reis was die vooral op Lex best een positieve indruk heeft achtergelaten. Genoeg om nog eens terug te keren.
-
24 September 2016 - 09:53
Caroline:
Fijn dat het toch gelukt is. Blij dat jullie toch hebben kunnen vissen. En de buit ook nog hebben kunnen nuttigen. Ik ben heel benieuwd naar de foto's en film. Tot morgen,
-
24 September 2016 - 10:42
Els:
Ja Rob, het was zeker leuk om jullie ervaringen te lezen! Vooral ook omdat je zo leuk kunt vertellen!
Ik hoop dat jullie een goede vlucht terug zullen hebben, vooral Lex die in de watten gelegd moet reizen. Een naar slot van deze vakantie, met nog een operatie te gaan...
Het allerbeste gewenst en Tot Ziens Bij U Thuis! -
24 September 2016 - 20:11
Ronald:
Hoi, de afgelopen dagen heb ik met plezier je verslagen gelezen. Ben benieuwd naar de foto's en film. -
25 September 2016 - 17:23
Petra:
Erg leuk verslag, we konden mooi meegenieten! Inmiddels zijn jullie weer thuis, fijn!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
