Otrabanda
Blijf op de hoogte en volg Rob
11 Maart 2017 | Curaçao, Dorp Soto
Vrijdagavond wilden we eigenlijk bij de Vlindertuin gaan eten. Helaas was dat (redelijk definitief) gesloten. Omdat we met onze beperkte navigatiemiddelen niet veel anders konden vinden belandden we bij hetzelfde restaurant als de dag ervoor. Het was er gezellig druk en we aten er heerlijk.
Op zaterdag wilden we wel eens naar Willemstad. Voor zondag hadden we al een afspraak staan met vriendin Liza, die we in Punda, het oude centrum van Willemstad, zouden treffen. Liza ken ik van de tijd dat ik bij ING in Den Haag werkte. Een gezellige dame van de leeftijd van onze oudste.
De auto hebben we bij het honkbalstadion geparkeerd (bordjes bevatten tekst met de waarschuwing voor buiten het stadion geslagen ballen en dat parkeren op eigen risico was) en door het Rif Fort zijn we naar de havenmonding gelopen. Wat leuk hier! Frisse kleurtjes en leuke mensen.
Hier is ook de Emmabrug. Deze drijft en draait af en toe open voor passerende schepen. Voetgangers kunnen dan nog gebruik maken van het pontje.
Aan de overzijde ligt Punda. Omdat we even wilden kijken waar we de volgende dag Liza zouden treffen kwamen we op het Wilhelminaplein. Gezellige terrasjes en we besloten daar te lunchen. Toen we net de drankjes hadden ontvangen zag ik een bekende. Liza liep daar met haar man en zoon. Die waren net zo verbaasd als wij en kwamen graag een glaasje meedrinken.
Hierna hebben we nog wat souvenirs gescoord en keerden we terug naar huis. Onderweg nog even broodjes en tonijn in blik gekocht voor het diner want de lunch viel wat zwaarder dan bedoeld.
Intussen volgen we het nieuws uit Nederland met gemengde gevoelens. Jammer dat het zo moet escaleren in o.a. Rotterdam en dat met name hooggeplaatsten niet altijd de meest wijze mensen blijken te zijn. Nu maar hopen dat dit snel weer bedaart. Dat is beter voor iedereen.
Op zaterdag wilden we wel eens naar Willemstad. Voor zondag hadden we al een afspraak staan met vriendin Liza, die we in Punda, het oude centrum van Willemstad, zouden treffen. Liza ken ik van de tijd dat ik bij ING in Den Haag werkte. Een gezellige dame van de leeftijd van onze oudste.
De auto hebben we bij het honkbalstadion geparkeerd (bordjes bevatten tekst met de waarschuwing voor buiten het stadion geslagen ballen en dat parkeren op eigen risico was) en door het Rif Fort zijn we naar de havenmonding gelopen. Wat leuk hier! Frisse kleurtjes en leuke mensen.
Hier is ook de Emmabrug. Deze drijft en draait af en toe open voor passerende schepen. Voetgangers kunnen dan nog gebruik maken van het pontje.
Aan de overzijde ligt Punda. Omdat we even wilden kijken waar we de volgende dag Liza zouden treffen kwamen we op het Wilhelminaplein. Gezellige terrasjes en we besloten daar te lunchen. Toen we net de drankjes hadden ontvangen zag ik een bekende. Liza liep daar met haar man en zoon. Die waren net zo verbaasd als wij en kwamen graag een glaasje meedrinken.
Hierna hebben we nog wat souvenirs gescoord en keerden we terug naar huis. Onderweg nog even broodjes en tonijn in blik gekocht voor het diner want de lunch viel wat zwaarder dan bedoeld.
Intussen volgen we het nieuws uit Nederland met gemengde gevoelens. Jammer dat het zo moet escaleren in o.a. Rotterdam en dat met name hooggeplaatsten niet altijd de meest wijze mensen blijken te zijn. Nu maar hopen dat dit snel weer bedaart. Dat is beter voor iedereen.
-
12 Maart 2017 - 10:22
Mieke:
Rob en Caroline, genieten jullie maar fijn daar van alles wat je ziet en meemaakt.
Dan letten wij hier wel op het wereldnieuws, o.k?
Jullie zijn met vakantie en dan mag je je ontdoen van alle andere dingen die er gebeuren!
Wat leuk trouwens dat jullie je oud-collega al een dag eerder hebben ontmoet dan gepland! Haha, ik kan me jullie verbaasde gezichten voorstellen!
Gezellige foto's staan er weer bij je verslagje Rob.
Geniet, maar niet met mate!
Liefs van ons, Erik en Mieke -
12 Maart 2017 - 15:54
Petra:
Hoi hoi, ik kwam er vandaag pas aan toe om je verslagen te lezen, en zo rolde ik achterelkaar van lunches naar cocktails en diners, via grote zeegolven, waterpret en ritjes in een oude bak met uitzicht op witte stranden en blauw water tinten, met uitstapjes naar felgekleurde stadjes , overgoten door zonnestralen, waar we allemaal van dromen. En toen bleek ik gewoon thuis te zijn. Dus.
Fijne vakantie nog!
Kus en groet, Petra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
